ติสสเมตเตยยสูตรที่ 7

ว่าด้วยความคับแค้นด้วยประกอบเมถุนธรรมเนือง ๆ

ท่านพระติสสเมตเตยยะทูลถามปัญหาว่า
[414] ข้าแต่พระองค์ผู้นิรทุกข์ ขอ
พระองค์ตรัสบอกความคับแค้นแห่งบุคคลผู้
ประกอบเมถุนธรรมเนือง ๆ เถิด ข้าพระองค์
ทั้งหลายได้สดับคำสั่งสอนของพระองค์แล้ว
จักศึกษาในวิเวก.
พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสพยากรณ์ว่า
ดูก่อนเมตเตยยะ ความคับแค้นของ
บุคคลผู้ประกอบเมถุนธรรมมีอยู่ บุคคล
ผู้ประกอบเมถุนธรรม ย่อมลืมแม้คำสั่งสอน
และย่อมปฏิบัติผิด นี้เป็นกิจไม่ประเสริฐใน
บุคคลนั้น.
บุคคลใดประพฤติอยู่ผู้เดียวในกาล-
ก่อนแล้ว เสพเมถุนธรรม (ในภายหลัง)
บัณฑิตทั้งหลายกล่าวบุคคลนั้นว่า เป็นคนมี
กิเลสมากในโลก เหมือนยวดยานที่แล่นไป
ใกล้เหว ฉะนั้น.

ยศและเกียรติคุณในกาลก่อนของ
บุคคลนั้น ย่อมเสื่อม บุคคลเห็นโทษแม้นี้
แล้ว ควรศึกษาไตรสิกขาเพื่อละเมถุนธรรม.
ผู้ใดไม่ละเมถุนธรรม ผู้นั้นถูกความ
ดำริครอบงำแล้ว ซบเซาอยู่เหมือนคนกำพร้า
ฉะนั้น ผู้นั้นฟังเสียงอันระบือไปของชน
เหล่าอื่นแล้ว เป็นผู้เก้อเขินเช่นนั้น.
อนึ่ง ผู้ใดอันวาทะของบุคคลอื่น
ตักเตือนแล้ว ยังกระทำกายทุจริตเป็นต้น
ผู้นี้แหละพึงเป็นผู้มีเครื่องผูกใหญ่ ย่อมถือ
เอาโทษแห่งมุสาวาท.
บุคคลอันผู้อื่นรู้กันดีแล้วว่าเป็นบัณ-
ฑิต อธิษฐานการเที่ยวไปผู้เดียว แม้ใน
ภายหลังประกอบในเมถุนธรรม ย่อมมัว-
หมองเหมือนคนงมงาย ฉะนั้น.
มุนีในศาสนานี้รู้โทษในเบื้องต้น
และเบื้องปลายนี้แล้ว ควรกระทำการเที่ยว
ไปผู้เดียวให้มั่นคง ไม่ควรเสพเมถุนธรรม.
ควรศึกษาวิเวกเท่านั้น การประพฤติ
วิเวกนี้ เป็นกิจอันสูงสุดของพระอริยเจ้า

ทั้งหลาย มุนีไม่ควรสำคัญตนว่าเป็นผู้ประ-
เสริฐด้วยวิเวกนั้น มุนีนั้นแลย่อมอยู่ใกล้
นิพพาน.
หมู่สัตว์ผู้ยินดีแล้วในกามทั้งหลาย
ย่อมรักใคร่ต่อมุนีผู้สงัดแล้วเที่ยวไปอยู่ ผู้
ไม่มีความห่วงใยในกามทั้งหลายผู้ข้ามโอฆะ
ได้แล้ว ฉะนี้แล.
จบติสสเมตเตยยสูตรที่ 3

อรรถกถาติสสเมตเตยยสูตรที่ 7

มีคำเริ่มต้นว่า เมถุนมนุยุตฺตสฺส บุคคลผู้
ประกอบเมถุนธรรมเนื่อง ๆ ดังนี้.
พระสูตรนี้มีการเกิดขึ้นอย่างไร ?
มีเรื่องเล่าว่า เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ กรุงสาวัตถี
มีสหายสองคนชื่อติสสะและเมตเตยยะได้พากันไปกรุงสาวัตถี. สหายทั้งสอง
นั้นในตอนเย็นเห็นมหาชนเดินมุ่งหน้าไปยังพระเชตวัน จึงถามว่า พวกท่าน
ไปไหนกัน. เมื่อชนเหล่านั้น บอกว่า พระพุทธเจ้าทรงอุบัติขึ้นแล้วในโลก
ทรงแสดงธรรมเพื่อประโยชน์แก่ชนเป็นอันมาก พวกเราจะไปยังพระเชตวัน
เพื่อฟังธรรมนั้น. สหายทั้งสองก็พูดว่า แม้เราทั้งสองก็จะฟัง จึงพากัน ไป.
สหายทั้งสองนั่งฟังธรรมของพระผู้มีพระภาคเจ้าผู้ทรงแสดงธรรมในระหว่าง